اثر یک جلسه تمرین مقاومتی برونگرا بر برخی عوامل گلبول سفید خون

گزارش شده که ورزش مقاومتی سبب افزایش گلبول های سفید (wbc) و پارامترهای آن نظیر نوتروفیل ها (nut) و لنفوسیت ها (lym) می گردد؛ اما توافق کلی در خصوص تأثیر حاد جزء برونگرای فعالیت های بدنی وجود ندارد؛ از این رو، هدف تحقیق، بررسی اثر یک جلسه تمرین مقاومتی برونگرا بر برخی پارامترهای گلوبول سفید خون می باشد. بدین منظور 12 دانشجوی پسر داوطلب غیرفعال از میان دانشجویان تربیت بدنی عمومی دانشگاه مازندران به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی تمرین بازگشت کنترل شده (اکستنشن) از حرکت فلکشن آرنج را با میله هالتر (80% یک تکرار بیشینه، 6 دور، هر دور با 8 تا 10 تکرار) اجرا کردند. زمان های خون گیری به منظور اندازه گیری عوامل انعقادی شامل 30 دقیقه پیش، بلافاصله، 2 و24 ساعت پس از آزمون بود. شمارش افتراقی wbc برای nut، lym، ائوزینوفیل ها (eos)، و مونوسیت ها (mon) با استفاده از دستگاه خودکار هماتولوژی آنالایزر (sysmex kx-21) انجام شد. نسبت nut: lym نیز محاسبه گردید. مشاهده شد wbc ،nut، و lym، در پاسخ به ورزش برون گرا افزایش معناداری یافتند و تا ۲ ساعت پس از اتمام ورزش به افزایش خود ادامه دادند؛ اما ۲۴ ساعت پس از اتمام ورزش فقط nut به سطح اولیه بازگشت، و wbc، و lym در سطح بالایی باقی ماندند. با توجه به یافته ها، جزء برونگرای تمرین مقاومتی سبب افزایش wbc شد که احتمالاً ناشی از نوتروسیتوزیس و لنفوسیتوزیس بود. اما امکان دارد بالا بودن آن در دوره ریکاوری ۲۴ ساعت پس از ورزش (دوره ریکاوری) تنها ناشی از لنفوسیتوز بود.